Skip to content

2007 NUIT BLANCHE

12-22/10/2007

Real Freedoms

Δελτίο τύπου
Έκθεση της Λυδίας Δαμπασίνα στο επίσημο πρόγραμμα της 6ης διοργάνωσης της NUIT BLANCHE που διοργανωνεται απο τον Δήμο των Παρισίων, 2007

Η NUIT BLANCHE δημιουργήθηκε το 2002, από τον Δήμαρχο των Παρισίων Bertrand Delanoe και τον Christophe Girard, υπεύθυνο του Δήμου για τα πολιτιστικά. Επιτρέπει κάθε χρόνο σε ένα μεγάλο κοινό, εκατοντάδων χιλιάδων   που μένει ξάγρυπνο ( φέτος ενάμιση εκατομμύριο επισκέπτες) , από τις 7μμ έως τις 7 το πρωί, να συναντηθεί με έργα δημιουργών της σύγχρονης τέχνης, της μουσικής, με περφόρμανς και θεάματα που εκτίθενται σε δημόσιους χώρους όπως ανάμεσα σε άλλα το Λούβρο και το κέντρο Pompidou. Η φετινή διοργάνωση με καλλιτεχνικούς διευθυντές τους Jean-Marie Songy και Jerome Delormas ήταν αφιερωμένη στην Ingrid Betancourt, Clara Rojas και σε όλους τους ομήρους της Κολομβίας, με συλλογή υπογραφών σε κάθε εκθεσιακό σημείο.

Η εγκατάσταση της Λυδίας Δαμπασίνα με τίτλο “Real Freedoms that people enjoy” του Amartya Sen, βραβείο Νόμπελ Οικονομίας το 1998, παρουσιάστηκε   στην κεντρική ιστορική Εκκλησία της Saint-Eustache.

Η Λυδία Δαμπασίνα τοποθετεί τρία μουσουλμανικά χαλιά προσευχής στο δάπεδο του ιερού της Εκκλησίας, με κατεύθυνση από την Ανατολή στην Δύση. Το μεσαίο χαλί σκεπάζει ένα πλήθος συσσωρευμένων χρησιμοποιημένων ανδρικών, γυναικείων και παιδικών παπουτσιών και σε μία διπλανή κολώνα τοποθετεί μία ξύλινη επιγραφή με την φράση του Amartya Sen “Real Freedoms that people enjoy.”

Μία εγκατάσταση μινιμαλιστικής μορφής. Αντικείμενα μνήμης κατορθώνουν να εγκαταστήσουν έναν διάλογο με τον χώρο της Εκκλησίας.

Με το έργο της αυτό θίγει θέματα που αφορούν την μετανάστευση, την θρησκεία, τις ελευθερίες των ανθρώπων, όπως της ελεύθερης πρόσβασης στην παιδεία, την εργασία και τα συστήματα υγείας.

Το έργο της   πολυσήμαντο, αφορά την ζωή τον θάνατο, και την μνήμη.

Η ίδια στο κείμενο της έκθεσης αναφέρει:

«Tσαγγαράδικα, όπου οι παραγιοί κοιμούνται στο πάτωμα, όπως ο παππούς μου το 1865 στην Πόλη. Μετανάστες μεταφέρουν στα χέρια ότι μπορούν, μεταξύ άλλων χαλιά, όπως οι γονείς μου με τη συνθήκη της Λοζάννης το 1923, με την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στους Έλληνες της Μικράς Ασίας και τους Τούρκους της βόρειας Ελλάδας.

Οι άνθρωποι βαδίζουν ακόμα και πάντα. Το χαλί είναι αυτό το κινητό στοιχείο που ακολουθεί τη διαδρομή της ανθρωπότητας, σύμβολο της εστίας, του πλούτου, έργο τέχνης και ενατένισης, αντικείμενο λατρείας και προσευχής, αντικείμενο ανταλλαγών και διαπραγματεύσεων, τόπος προβολής και απόκρυψης, ωραίο και βρώμικο όπως το χρήμα.

Δυο χαλιά στο δάπεδο περικλείουν ένα τρίτο χαλί το οποίο καλύπτει πολυάριθμα ζευγάρια παπούτσια. Το έργο αυτό και ο τίτλος του εμπνέεται από μία τοποθέτηση του Amartya Sen, βραβείο Νόμπελ οικονομίας το 1998. Η ελευθερία είναι πολύμορφη. Οι διαφορετικές μορφές της μπορούν να επενεργούν ανάμεσα τους στην κατεύθυνση της προώθησης, της κοινωνικής δέσμευσης και της ανάπτυξης. Οι ατομικές ελευθερίες εισέρχονται σε μια διαδικασία αλληλοεπίδρασης, ικανής να σχηματίζει αξίες, να αναδεικνύει   και να εξελίσσει ένα κοινωνικό ήθος.

« Η έννοια της ελευθερίας, ανακαλύπτει εξ’ ορισμού διαφορετικές πλευρές, μερικές αφορούν την διαδικασία και άλλες τις δυνατότητες»

Το έργο της NUIT BLANCHE θα παραμείνει στο χώρο της Εκκλησίας της Saint-Eustache, για 15 μέρες.(καθημερινά από τις 9.30-19μμ). Έως Τις 22 Οκτωβρίου 2007 σε διαφορετικές θέσεις με εγκαίνια στις την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007 στις 19.30μμ.

Διεύθυνση:
Saint-Eustache
Rue du Jour- 75001 Paris
M?tro et RER – Chatelet-les Halles