|
Εισαγωγή
|
Λυδία Δαμπασίνα, 1996
|
|
Δεν θα τοποθετήσω την δουλειά μου ιστορικά, άλλωστε δεν είναι η αρμοδιότητα μου. Ειναι πολύ πιθανόν το έργο μου να έχει “διατυπωθεί ξανά, και μάλιστα, πάνω απο μια φορά, ωστόσο, μ’ενδιαφέρει πιο πολύ να συζητήσω την αλήθεια του παρά αν είναι καινούργιο ή όχι”.
(J.L.Borges in Otras inquisiciones, 1952) “Η ιστορία είναι ένας κύκλος και δεν υπάρχει τίποτα που δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει μια μέρα”. (J.L.Borges in L’Aleph,1962) “Αλλά η αντανακλόμενη φάρσα η πιο ασυνήθηστη βρίσκεται αναμφίβολα στον “Pierre Menard, συγγραφέα του Κιχώτη”, ιστορία ενός συγγραφέα “ο οποίος δεν ήθελε να συνθέσει έναν άλλο Κιχώτη – πράγμα εύκολο – αλλά Τον Κιχώτη”. Αυτός ο συγγραφέας πλασμένος από τον Μπόρχες δεν πρότεινε ν’αντιγράψει τον Δον Κιχώτη, αλλά “η αξιοθαύμαστη φιλοδοξία του ήταν ν’αναπαράγει μερικές σελίδες που θα συνέπιπταν – λέξη προς λέξη και γραμμή προς γραμμή – μ’αυτές του Miguel de Cervantes”. (C.Grau in Borges et l’architecture,1992) |
“Δεν υπάρχει συγγραφέας παγκοσμίας φήμης που να μην έχει σφυρηλατήσει ένα σύμβολο” (J.L.Borges) – αυτό δε ισχύει για κάθε δημιουργό – και αν “το έργο περιέχει κάτι τι μαγικό, τότε το θεωρώ ως πετυχημένο”.
( L.Bourgeois in Louise Bourgeois from M. L. Bernadac, 1995) “Πάντα είχα μια έλξη για το μαγικό, το θαυμάσιο, το μη πραγματικό”. (R.Doisneau cited in “Le Monde”, 20-10-1995) Θα ήθελα να είχα πίσω μου ένα γιγαντιαίο έργο, αλλά συχνά σκέφτομαι ότι “βάζω πολλή τέχνη στη ζωή μου – πολλή ενέργεια – και, κατά συνέπεια δεν μου μένουν πολλά να δώσω στην τέχνη”. (T.Modotti in Letter from Tina Modotti to Edward Weston, 1922-31) ¨Σήμερα βρέχει. Αυτές οι μέρες είναι για τον χειμώνα. Αυτές οι μέρες δεν είναι για σένα. Μην σε πιάνει πανικός με την δουλειά σου. Αυτή πάντα γίνεται έστω και με καθυστέρηση” (A.Akrithakis in letter from Alexis Akrithakis to Lydia Dambassina, Berlin 29-5-1980) – Λυδία Δαμπασίνα
|
|
Artist Statement accompanying “Lydia Dambassina, 1996”, Exhibition from April 22 to May 11, 1996 |
|